(Une balle au coeur)
σ ε σ κ η ν ο θ ε σ ί α
Ζ α ν - Ν τ α ν ι έ λ Π ο λ έ
Για πρώτη φορά μετά το 1966, σε πλήρη ψηφιακή αποκατάσταση
Μουσική και τραγούδια: Μίκης Θεοδωράκης
Πρωταγωνιστούν: Τζένη Καρέζη, Σάμι Φρέι, Φρανσουάζ Αρντί
Με τους: Βασίλη Διαμαντόπουλο, Σπύρο Φωκά, Σωτήρη Μουστάκα
Γιώργο Μούτσιο, Δημήτρη Μυράτ, Αρτέμη Μάτσα, Ζανίνο
Νίκο Τσαχιρίδη , Άννα Ραυτοπούλου, Βιβέτα Τσιούνη, Φάνη Χηνά
Νίκο Φέρμα, Μιχάλη Μπαλή, Σπύρο Καμπάνη
Αντώνη Αντωνίου, Κίμωνα Δημόπουλο, Γιώργο Μαρίνο
Αντόνιο Σπετσιάλε, Λυσιέν Μποντάρ
1966, 84 λεπτά, έγχρωμο, Γαλλικά
Πρώτη κυκλοφορία στην Ελλάδα, 1966
Πλήρης ψηφιακή αποκατάσταση σε 2Κ
Σενάριο: Ζαν Ντανιέλ Πολέ, Πιερ Καστ
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέν Λεβάν Μοντάζ: Ντενίζ Ντε Καζαμπιάνκα
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Ήχος: Νίκος Αχλάδης
Κοστούμια: Δημήτρης Κρίτσας Δ/νση Παραγωγής: Στέφανος Βλάχος
Βοηθοί σκηνοθέτες: Κώστας Φέρρης, Κορνέλιο Λάι, Βοηθός Οπερατέρ: Αλέκος Λεμπέσης
Βοηθός Παραγωγής: Μαξ Ρομάν Παραγωγή: Αντρέ Λαπράν, Λεμπέσης Φιλμς
Σύνοψη:
Ο ξεπεσμένος αριστοκράτης Φραντσέσκο Μοντελέπρε (Σάμι Φρέι),
συναντά τον μαφιόζο Ριτσάρντι (Βασίλης Διαμαντόπουλος) διεκδικώντας
την περιουσία του που έχει υπεξαιρεθεί από τον γκάνγκστερ. Ο αρχιμαφιόζος
απειλεί την ζωή του Μοντελέπρε κι ο τελευταίος διαφεύγει στην Ελλάδα όπου
γνωρίζει μια τραγουδίστρια σε ένα καμπαρέ της Τρούμπας (Τζένη Καρέζη).
Ο Ριτσάρντι δίνει εντολή δολοφονίας του Μοντελέπρε και η καταδίωξη ξεκινά.
Ο Ζαν – Ντανιέλ Πολέ, ο «βενιαμίν» της νουβέλ βαγκ, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το
1962, για τα γυρίσματα του αριστουργηματικού ντοκιμαντέρ «Μεσόγειος», μαζί με τον Φόλκερ
Σλέντορφ (η ταινία ενέπνευσε τον Γκοντάρ για να γυρίσει την «Περιφρόνηση»). Ο έρωτας του
Γάλλου κινηματογραφιστή για την χώρα ήταν κεραυνοβόλος. Αποκαλούσε την Ελλάδα «δεύτερη,
ανεξάντλητη πατρίδα», θαυμάζοντας εύλογα τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αλλά ταυτοχρόνως
και τον σύγχρονο Έλληνα, με όλα τα ελαττώματά του (έξαρση, προχειρότητα, επιπολαιότητα)
αλλά και με την ένταση με την οποία εκφράζεται και εκδηλώνεται. Επέστρεψε ξανά στην
Ελλάδα το 1964, για το ντοκιμαντέρ «Βάσσες», στον ναό του Επικούρειου Απόλλωνα. Τότε
γνωρίστηκε και «αδελφοποιήθηκε» με τον σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη (βοηθό του στο φιλμ), που
τον μύησε στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, ιδίως στη μουσική του Θεοδωράκη και των
νεότερων συνθετών. Ο Πολέ πλέον είχε αποφασίσει να γυρίσει στην Ελλάδα και μια ταινία
μυθοπλασίας. Ένα πρώτο σχέδιο με πρωταγωνιστή τον Σαρλ Αζναβούρ ναυάγησε, αλλά ο Πολέ
επανήλθε αυτή τη φορά με ένα σενάριο του θεωρητικού Πιερ Καστ και εξασφαλισμένους τον
Σάμι Φρέι (ήδη σταρ του Γαλλικού σινεμά, με συμμετοχές σε ταινίες του Γκοντάρ και του
Βαντίμ) και την κούκλα Φρανσουάζ Αρντί που ήταν ήδη διάσημη τραγουδίστρια. Ο Φέρρης
φυσικά ήταν από κοντά σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Ο ρόλος της «τραγουδίστριας του
μπαρ», της Κάρλα, ήταν αρχικά προορισμένος για την Βέρα Κρούσκα. Τελικά επελέγη η Τζένη
Καρέζη (έχοντας σπουδάσει στη σχολή των Ουρσουλινών γνώριζε άριστα την Γαλλική γλώσσα)
και ο Γιώργος Λεμπέσης, παραγωγός των θεατρικών της Καρέζη «μπήκε» στο φιλμ ως
συμπαραγωγός. Την μουσική φυσικά ανέλαβε ο Μίκης Θεοδωράκης που παραχώρησε όλες τις
συνθέσεις για το θεατρικό που ανέβαινε τότε, το «Ένας Όμηρος». Η Τζένη Καρέζη μάλιστα,
ερμηνεύει στο φιλμ δυο τραγούδια του Θεοδωράκη. Μαζί με τους τρεις πρωταγωνιστές, μια
μεγάλη ομάδα από σημαντικούς έλληνες ηθοποιούς διαφόρων γενιών, ο Βασίλης
Διαμαντόπουλος, ο Σπύρος Φωκάς, ο Σωτήρης Μουστάκας, ο Δημήτρης Μυράτ, ο Αρτέμης
Μάτσας, η Άννα Ραυτοπούλου, ο Γιώργος Μούτσιος, ο Ζανίνο σε ρόλο – έκπληξη εκτελεστή, ο
Νίκος Τσαχειρίδης, ο Φάνης Χηνάς, η Βιβέτα Τσιούνη, ο Νίκος Φέρμας και ο Γιώργος Μαρίνος.
Το συνεργείο κατά βάση ελληνικό, με βοηθό σκηνοθέτη αλλά ουσιαστικά βασικό συνεργάτη του
Πολέ τον Κώστα Φέρρη (το ελληνικό ψευδώνυμο του Σάμι Φρέι στην ταινία είναι «Νίκος
Φέρρης»).
Τα γυρίσματα έγιναν στην Τρούμπα, το Πέραμα, την Αθήνα, τους Δελφούς, τον
Αχλαδόκαμπο, τη Σκύρο και τη Σικελία. Ήταν η εποχή των διαδηλώσεων των Ιουλιανών, ο Πολέ
μαζί με τον Φέρρη κατέβαιναν στους δρόμους μετά από κάθε γύρισμα, η σχέση τους θα
βοηθήσει τον Φέρρη να διαφύγει στην Γαλλία επί Χούντας.
Το φιλμ κυκλοφόρησε στην Ελλάδα
και στην Γαλλία το 1966 και μετά εξαφανίστηκε από τις οθόνες.
Το 2019 το Γαλλικό Κέντρο
Κινηματογράφου χρηματοδότησε την πλήρη ψηφιακή αποκατάσταση της ταινίας. Η ταινία
προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε οποιοδήποτε μέσο (δεν έχει προβληθεί ποτέ σε
τηλεόραση, ούτε έχει κυκλοφορήσει σε dvd) μετά το 1966.