"Τίποτα δεν είναι δεδομένο στο χώρο της μουσικής, γιατί ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος!"

Η σημαντική στιχουργός Ελένη Γιαννατσούλια δίνει την εμπειρία της χρόνων στο μελωδικό ταπεραμέντο του Αντώνη Σκόκου κι  Εσύ πως νιώθεις για αυτό το ντεμπούτο σου στη δισκογραφία, με το «Ένα τραγούδι»;

Αισθάνομαι πολύ ευγνώμων και συνάμα πολύ τυχερός που μου εμπιστεύτηκαν  ένα τόσο ιδιαίτερο, όμορφο και αισθαντικό τραγούδι. Είναι μεγάλη τιμή για μένα να ερμηνεύω "Ένα τραγούδι" τέτοιας  καλλιτεχνικής εμβέλειας, δίνοντας μου μια τόσο σημαντική ευκαιρία και ώθηση για την καριέρα μου. Ενα ευχαριστώ είναι λίγο για ό,τι έκαναν και κάνουν για μένα. Τους ευχαριστώ από καρδιάς γι αυτό το μοναδικό δώρο και εύχομαι να το αγαπήσει ο κόσμος όπως το αγαπήσαμε κι εμείς!

Κάποιος που συμμετέχει δεύτερη φορά σε μουσικό παιχνίδι, ξέρει να χειριστεί καλύτερα τους κανόνες; Πηγαίνει λίγο εκ του ασφαλούς και είναι πιο χαλαρός; Ή όχι γιατί πάντα πρέπει να δείξεις τις δυνατότητές σου;

Το ακριβώς αντίθετο. Το άγχος πάντα υπήρχε και θα υπάρχει. Το δημιουργικό άγχος, αυτό που σε κρατάει μονίμως σε εγρήγορση  και σε ωθεί στο να γίνεσαι καλύτερος. Ποτέ δεν χαλαρώνεις πόσο μάλλον όταν συμμετέχεις για δεύτερη φορά σε ένα τέτοιο μουσικό παιχνίδι (The Voice 2) και ο σκοπός είναι τελείως διαφορετικός. Όντας επαγγελματίας πλέον και θέλοντας να δείξω το ποιος είμαι σήμερα, το στοίχημα ήταν πολύ μεγάλο γιατί ήξερα ότι θα κριθώ πολύ πιο αυστηρά και δεν υπήρχαν περιθώρια λάθους. , τίποτα δε σου χαρίζεται, απαιτείται πολλή δουλειά, υπομονή, επιμονή και ποτέ δεν εφησυχάζεσαι...

Ποια ήταν από την παιδική σου ηλικία τα ακούσματα, ή άλλαξαν κάποια που τα ανακάλυψες στο πέρασμα του χρόνου, αφού είχες προηγουμένως προαποφασίσει ότι θα ασχοληθείς με το τραγούδι επαγγελματικά;

"Το παράξενο με μένα.." όπως λέει και ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι σε στίχους της Ελένης Γιαννατσούλια,  είναι ό,τι μέχρι και τα 19 περίπου δεν άκουγα καθόλου ελληνική μουσική και δεν είχα φανταστεί ποτέ τον εαυτό μου να ασχολείται με το τραγούδι. Μόνο τα καλοκαίρια πιτσιρικάς στο χωριό που πήγαινα να δω τους παππούδες μου, άκουγα από το κασετόφωνο του παππού να παίζουν τα τραγούδια του Καζαντζίδη και πολλών άλλων μεγάλων λαϊκών τραγουδιστών. Εκείνος να βυθίζεται στις μελωδίες και τους στίχους και γω να τον κοιτώ χωρίς να μπορώ δυστυχώς να καταλάβω τι αισθάνεται. Δεν φανταζόμουνα ότι με το πέρασμα των χρόνων θα φτάσω όχι μόνο να τα αγαπήσω, άλλα να τα μελετήσω και να έχω την ανάγκη να τα τραγουδήσω. Όλα αυτά άρχισαν απότομα κάπου στα 20, την εποχή των φοιτητικών μου χρόνων στην Πάτρα. Σαν κάποιος να με ξόρκισε να αγαπήσω την ελληνική μουσική και τους θησαυρούς της, να την ανακαλύψω και να την υπηρετήσω. Από τότε μέχρι και σήμερα αυτό κάνω, την ανακαλύπτω και θέλω να την "υπηρετήσω" για όσο καλύτερα μπορώ!

Ένα νέο κι όμορφο αγόρι αποφασίζει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Ποιο είναι το βασικό κίνητρο που σε εξώθησε να γίνεις τραγουδιστής και πότε θεωρείς ότι έγινε συνειδητά;

Ακριβώς επειδή μπήκα πολύ απότομα στα μουσικά δρώμενα όντας ακόμα φοιτητής, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν θεωρούσα τον εαυτό μου τραγουδιστή  κι ας είχα την τύχη να δουλέψω δίπλα σε πολύ μεγάλα ονόματα. Από την πρώτη κιόλας επαφή μου με το τραγούδι ως επαγγελματίας ήξερα ότι πρέπει να μελετήσω, να γίνω καλύτερος, να αντλήσω γνώση και εμπειρία ώστε να μπορέσω να καταλήξω κάποια στιγμή να λέγομαι τραγουδιστής και να είμαι σίγουρος γι αυτό που κάνω και πόσο καλά το κάνω.    Ίσως ο απίστευτος πλούτος των τραγουδιών και των συναισθημάτων που προέκυπταν από αυτά, η ανάγκη να εκφραστώ με έναν διαφορετικό, αλλά πολύ πιο ουσιαστικό τρόπο, τον οποίο και ανακάλυπτα μέρα με τη μέρα, με ώθησαν να ασχοληθώ με το τραγούδι σε πρώτο στάδιο. Η ουσιαστική όμως προτροπή  και τα λόγια πολύ σημαντικών ανθρώπων του χώρου με έκαναν να πιστέψω σε μένα. Καταλύτης στο να πιστέψω σε μένα και να βρίσκομαι σήμερα εδώ, ήταν τα λόγια και η αντίδραση του αξέχαστου Αντώνη Βαρδή το 2003 όταν έλαβα μέρος στο fame story 1. Ποτέ δεν θα τα ξεχάσω..Ακόμα ηχούν μέσα μου και ακόμα θυμάμαι εκείνη τη στιγμή που τον είδα να συγκινείται με μένα, με την ερμηνεία ενός ¨άβγαλτου" και ¨άψητου¨ παιδιού που το μόνο του όπλο ήταν η ψυχή του. Του οφείλω πολλά κι ας μην βρήκα ποτέ το κουράγιο να του το πω. Μου άλλαξε τη ζωή και πάντα θα σκέφτομαι εκείνον και τα λόγια του..

Η Τέχνη τι ρόλο έχει στη ζωή μας, στην καθημερινότητα; Καλείται να πρωταγωνιστήσει στο να μας αφυπνίζει, στο να μας ευαισθητοποιεί, να μας ενημερώνει, ή απλώς υπάρχει κι ο καθένας επιλέγει;

Προσωπικά για μένα οι τέχνες παίζουν έναν από τους σημαντικότερους ρόλους  στη ζωή του ανθρώπου, στη σωστή διαπαιδαγώγηση και καλλιέργεια του. Σε Οπλίζουν με πολλά ωφέλιμα ζωτικής σημασίας εφόδια όπως την κριτική σκέψη, την οξυδέρκεια, την έκφραση, την ευαισθησία και γενικότερα δρουν καταλυτικά στην πνευματική μας καλλιέργεια.

 Υπήρξαν και θα υπάρχουν για να μας υπενθυμίζουν πόσο μοναδικό ον είναι ο άνθρωπος. Αποτελούν ίσως το μοναδικό μέσο για την απόλυτη έκφραση και ειλικρίνεια στις μέρες μας. Δεν μας τις επιβάλλει κανείς, είναι εκεί για να μας αφυπνίζουν και να μας κάνουν καλύτερους μέσα μας!

Τα περισσότερα ελληνικά τραγούδια ‘μιλάνε’ για τον έρωτα σε όλες τις μορφές του. Ζωοδότης, ή αδηφάγος άλλοτε, κυνικός και σαρωτικός κάποιες άλλες. Στη δική σου ζωή πόσο σημαντικό ρόλο παίζει;

Ο έρωτας κατέχει εξέχοντα ρόλο στη ζωή μου. Είναι η κινητήριος δύναμη για τα πάντα..Χωρίς τον έρωτα όλα θα ήταν άνοστα και άοσμα. Μας ωθεί, μας παρακινεί μας αναζωογονεί, μας αλλάζει, και άλλοτε μας ισοπεδώνει. Αυτή είναι όμως και η ζωή του ανθρώπου, πότε με τα πάνω της και πότε με τα κάτω της. Ίσως και το βαθύτερο νόημα που θα πρέπει να κατανοήσουμε. Σημασία έχει το ταξίδι και οι εμπειρίες που θα αποκτήσουμε κατά την διάρκεια αυτού. Είναι μεγάλο προνόμιο να μπορείς να ερωτευτείς και συνάμα να μην φοβάσαι να τσαλακωθείς ακόμα και να πληγωθείς από αυτόν, γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν φοβάσαι να ζήσεις αληθινά.

Πόσο ζωτικής σημασίας θα μας αποκάλυπτες Δημήτρη πως είναι για Σένα ο χώρος της μουσικής και του τραγουδιού πιο ειδικά;

Μεγίστης σημασίας. Είναι το απόλυτο μέσο για να εφραστώ. Είναι ο χώρος που με κάνει να αισθάνομαι απόλυτα ήρεμος και ευτυχισμένος. Είναι η ψυχοθεραπεία μου, ο τρόπος για να εξωτερικεύσω ό,τι έχω μέσα μου. Γι 'αυτό και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό γιατί ασχολούμαι επαγγελματικά μ' αυτό που αγαπώ.

"Η Τέχνη είναι εκεί για να μας αφυπνίζει και να μας κάνει καλύτερους"

Τι θα μου έλεγες πως είναι εκείνο που μπορεί να σου φτιάξει, ή αντίστροφα να σου χαλάσει τη διάθεση, κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου στην Αθήνα;

Η  Αθήνα, η πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα κατά την διάρκεια των τελευταίων χρόνων δυστυχώς άλλαξε πολύ. Υπήρξα πολύ τυχερός όμως που πρόλαβα τις καλές εποχές, το παιχνίδι στη γειτονιά με τους φίλους μου, τις βόλτες με τα ποδήλατα, τη μπάλα στις πλατείες και τη γενικότερη αθωότητα που υπήρχε στην τότε κοινωνία. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει, κυρίως η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Όλα κινούνται σε πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς κι οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί. Το παρατηρώ σε καθημερινή βάση κάθε φορά που κυκλοφορώ και με στενοχωρεί ιδιαιτέρως πως μετατράπηκε σε μια πόλη "ζωντανών νεκρών". Όλοι τρέχουν να προλάβουν κάτι και το καταλαβαίνω απόλυτα διότι οι εποχές που διανύουμε είναι πολύ δύσκολες. Παρόλα αυτά η Αθήνα ακόμα παραμένει όμορφη και ρομαντική. Το αισθάνομαι κάθε φορά που θα περπατήσω στα γραφικά σοκάκια του κέντρου, ή όταν θα βγω το βράδυ μια βόλτα με τη μηχανή. Ισως να οφείλεται στην ενέργεια της, ίσως και στην ιστορία της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε τραβάει να την ανακαλύψεις όλο και πιο πολύ.

Ποια η γνώμη σου για το Ελληνικό τραγούδι του σήμερα και πόσο φανατικά θα μου έλεγες πως παρακολουθείς τα πράγματα γύρω από εκείνο;

Αν και οι εποχές έχουν αλλάξει πολύ σχετικά με το ύφος των τραγουδιών που κυκλοφορούν  και επικρατεί ένα το πιο εύπεπτο μοτίβο σε μια μερίδα  τραγουδιών του σήμερα, παραμένω αισιόδοξος γιατί στην ελληνική δισκογραφία ακόμα παραμένουν καλλιτέχνες και δημιουργοί(παλαιότεροι αλλά και νέοι)  που θέλουν να κάνουν πιο ουσιαστικά πράγματα. Οφείλω να αφουγκράζομαι τον παλμό της εποχής γι αυτό και ακούω και παρακολουθώ τα πάντα στα πλαίσια της δουλειάς. Στον ελεύθερο μου χρόνο όμως γίνομαι πιο συγκεκριμένος..

Τα περίεργα γεγονότα που συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια θεωρείς ότι επηρεάζουν αρνητικά τους νέους ανθρώπους; Υπάρχει ελπίδα; Είναι λύση η φυγή στο εξωτερικό;

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία διανύει μια πολύ δύσκολη εποχή και πιστεύω ότι το αντίκτυπο στους νέους ανθρώπους είναι πολύ μεγαλύτερο..Είναι πολύ ψυχοφθόρο να μεγαλώνεις κάτω από αυτές τις συνθήκες, χωρίς ελπίδες, αδιέξοδα και ένα μέλλον που προμηνύεται δυσοίωνο. Παρόλα αυτά επειδή πιστεύω ότι εμείς οι Έλληνες σαν λαός λειτουργούμε καλύτερα υπό πίεση και κάτω από αντίξοες συνθήκες, υπάρχει ελπίδα.  Η φυγή στο εξωτερικό για όσους μπορούν παραμένει μια λύση αλλά σίγουρα κανένας που φεύγει δεν χαίρεται τόσο. Μπορεί να εξασφαλίζει μια καλύτερη ποιότητα ζωής, αλλά πάντα θα του λείπει ο τόπος του και τα αγαπημένα του πρόσωπα.

"Ο Έρωτας είναι κινητήριος δύναμη για τα πάντα!"

Πως οραματίζεσαι την πορεία σου στο τραγούδι; Έχει κατά νου καριέρες που θαυμάζεις, υπάρχουν καλλιτέχνες πρότυπο για Σένα; Συμφωνείς με όλα αυτά, αλλά στο βάθος του μυαλού σου υπερισχύει η δική σου προσωπικότητα και στοχεύεις στα δικά σου θέλω;

Φαντάζομαι και εύχομαι μια καριέρα όπου θα μου δοθεί η ευκαιρία να πω τραγούδια που θα μείνουν ανεξίτηλα στο χρόνο και στις καρδιές των ανθρώπων. Μια καριέρα που θα αφήσει το στίγμα της, τραγούδια που θα θυμάται ο κόσμος, θα τα αγαπήσει και θα τα κάνει δικά του, θυμίζοντάς τους προσωπικές εμπειρίες και δικά τους πρόσωπα. Αυτός είναι ο στόχος. Είναι πολλοί οι καλλιτέχνες  που θαύμασα και θαυμάζω, τους μελέτησα και θέλησα έστω και σε ένα μικρό βαθμό να καταφέρω να κάνω μια ανάλογη καριέρα όπως του: Aντώνη Βαρδή, Γιάννη Πάριου, Χαρούλας Αλεξίου, Γιώργου Νταλάρα, Στράτου Διονυσίου, Ελένης Βιτάλη, Στέλιου Καζαντζίδη και πολλών άλλων. Όμως μιλάμε για μεγαθήρια μοναδικής καλλιτεχνικής αξίας και πιστεύω ότι οι ουσιαστικές καριέρες δεν χτίζονται με το να προσπαθείς να μοιάσεις κάπου ο κάθε άνθρωπος έχει μοναδική προσωπικότητα, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για καριέρα με επιτυχημένη δισκογραφία. Εκεί οφείλεις να έχεις δική σου ταυτότητα και να σαι ο εαυτός σου.

Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν τις ακούς τι εικόνες σου έρχονται στο μυαλό;

Μου έρχονται εικόνες πολύ αγαπημένων μου προσώπων που υπήρξαν και υπάρχουν ακόμα στη ζωή μου. Γεγονότα και εικόνες απ το παρελθόν και το παρόν που συνοδεύονται με έντονα συναισθήματα γι αυτά τα πρόσωπα, που με έκαναν να τα ερωτευτώ, να χαμογελάσω μαζί τους, να κάνουμε από κοινού όνειρα ακόμα και να φοβηθώ όταν έχασα κάποια από αυτά ή στο ενδεχόμενο να χαθούν στο μέλλον.

 Ποια θα μας αποκάλυπτες πως είναι τα άμεσα σχέδιά σου; Υπάρχει η σκέψη για ένα προσωπικό ολοκληρωμένο cd, ζωντανές εμφανίσεις  κάποια από τα μελλοντικά σου πλάνα;

Αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι οι ζωντανές εμφανίσεις. Αφενός λόγω της προσωπικής μου ανάγκης να εκφραστώ μέσω της δουλειάς μου, αφετέρου λόγω της προώθησης του καινούριου μου τραγουδιού με τίτλο "Ένα τραγούδι" που κυκλοφόρησε πρόσφατα απ την δισκογραφική μου εταιρεία spicy. Μελλοντικά θα ήθελα  πολύ να κάνω μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, ένα album,όπου θα μου δινόταν η ευκαιρία να παρουσιάσω μια πιο ολοκληρωμένη καλλιτεχνική εικόνα.  

Ο νεαρός τραγουδιστής αποκαλύπτεται εκ βαθέων στο Νίκο Ελευθερίου