"Πρέπει να φύγω, ή πρέπει να μείνω και να αντιμετωπίσω όλα αυτά τα δύσκολα και
περίεργα που υπάρχουν τριγύρω μου;
Όταν τα δύσκολα είναι πόλεμος, ενδοοικογενειακή βία, ομοφοβία, κακοποίηση,
αμαύρωση κάθε ονείρου και στόχου, φεύγεις. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Ο κάθε
άνθρωπος χρωστά ευτυχία στον εαυτό του και τίποτα άλλο. Θα κάτσει να πολεμήσει; Να
υποστεί βία; Εξευτελισμό; Από κι ως που να θυσιαστεί ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ζωή; Δυσκολία είναι
να βρω μια μέρα κακοκαιρία πηγαίνοντας στη δουλειά μου. Εδώ μιλάμε για θεμελιώδη
δικαιώματα που δυστυχώς δεν είναι προσβάσιμα σε όλους. Και η αντιμετώπιση του
προβλήματος επιτυγχάνει όταν θέτεις τους όρους εσύ. Όχι όταν στους θέτουν άλλοι.
Άλλοι, οι οποίοι είναι στην πλειοψηφία τους σαθροί ως το κόκκαλο. Το σάπιο για να
φύγει, πρέπει να φυτέψεις κάτι νέο ομορφότερο. Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο. Έτσι
μόνο θα ξεριζωθεί η σαπίλα και οι απαρχαιωμένες αντιλήψεις τύπου: "εμένα δε με
νοιάζει τι κάνει ένας γκέι στο κρεβάτι του, αρκεί να μην τον βλέπω", "να κάτσει στην
πατρίδα του να πολεμήσει, τι του 'ρθε να κατσικωθεί στην χώρα μου;", "γυναίκα
προκλητικά ντυμένη ήταν, ας πρόσεχε που βιάστηκε". Αυτές δεν είναι δυσκολίες που
θέλουν αντιμετώπιση. Είναι αναχρονιστικές δυσδαιμονίες που πρέπει να εξαλειφθούν
μια καλή. Είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής σε όσους έχουν πληγωθεί και πεθάνει στο
παρελθόν απ'αυτές τις αντιλήψεις. Είναι το ελάχιστο χρέος στα όνειρα μας.
"Το σάπιο για να φύγει, πρέπει να φυτέψεις κάτι νέο ομορφότερο"
Θεωρείτε πως η Τέχνη μπορεί να αφυπνίσει συνειδήσεις, ίσως να αφουγκραστεί ένα
πρόβλημα κοινό, να προτείνει και να δώσει λύσεις;
Απάντηση στην ερώτηση αυτή για το αν μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, είναι η παράσταση:
"Πρέπει να φύγω" από την ομάδα πρactors στις 6 &7 Ιουνίου στο θέατρο "Επί Κολωνώ".
Έχετε συμμετάσχει πάλι σε κάποιο άλλο θεατρικό Φεστιβάλ;
Σαν ομάδα Πρactors, είχαμε συμμετάσχει και παλι στο off off του 2018.
Τι προσφέρει κατά τη γνώμη σας ένα θεατρικό Φεστιβάλ, όπως είναι το
“Off Off Festival” του «Επί Κολωνώ», τόσο σε μια θεατρική ομάδα, όσο και στο κοινό που
το παρακολουθεί;
Προσφέρει χώρο για παρουσίαση και συνάντηση εντελώς
ετερόκλητων μορφών θεάτρου στην ίδια σκηνή.
Μιλήστε μας με λίγα λόγια για την θεατρική σας ομάδα, πόσο καιρό υπάρχει, τι σχέδια
και προγραμματισμούς έχει, τι ονειρεύεται;
Η ομάδα πρactors υφίσταται από το 2017 και είναι μια ανοικτή αγκαλιά ανθρώπων που
τους ενώνει εκτός από φιλία, και η χαρά της σκηνικής εμπειρίας. Το θέατρο είναι ένα
όχημα που μας επιτρέπει να πούμε ιστορίες. Σκοπός μας είναι μέσα από αυτές τις
ιστορίες, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, και εν συνεχεία να γνωρίσουμε τις ιστορίες
αυτές στο κοινό. Έχουμε ασχοληθεί με κλασσικό ρεπερτόριο, με σύγχρονο και
προχωρώντας αναζητούμε καινούργια πράγματα που θα μοιραστούμε με τους θεατές.
Η συγκέντρωση τόσων παραστάσεων σε ένα φεστιβάλ, δίνει στο κοινό τη δυνατότητα
να έρθει σε επαφή με πολλά και διαφορετικά είδη θεάτρου!
"Το θέατρο είναι ένα όχημα που μας επιτρέπει να πούμε ιστορίες"
Τι είναι εκείνο που φωτίσατε σκηνοθετικά και ερμηνευτικά στη δική σας δουλειά;
Οι παραστάσεις της ομάδας μας έχουν ως επίκεντρο τον ηθοποιό, ως απόλυτο δημιουργό
επί σκηνής. Με λιτό σκηνικό, οι ηθοποιοί είναι αυτοί που πλάθουν την ιστορία στο μυαλό
του θεατή.
Οι νέοι στη χώρα μας μέσω της Τέχνης πιστεύετε πως μπορούν να δώσουν το δικό τους
αγώνα, να αντισταθούν σε κάθε γκρίζο, να μεταδώσουν το δικό τους στίγμα;
Οι νέοι μπορούν να αντισταθούν με τη στάση της ζωής τους ευρύτερα. Από
τον τρόπο που φέρονται στα ζώα, στο περιβάλλον, στον σεβασμό στην σεξουαλική
ταυτότητα και την φυλή, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Πράγματα αυτονόητα μεν,
ανεφάρμοστα δε. Όσο εφαρμόζουν αυτά θέτοντας επίκεντρο τον άνθρωπο και την
αλληλεγγύη, τόσο περισσότερο θα εξαλείψουν τα τερατώδη λάθη των προηγούμενων
γενιών. "Επανάσταση είναι, η διατήρηση της τρυφερότητας" Χρόνης Μίσσιος. Αυτό.
Οι Πραctors μιλούν με το Νίκο Ελευθερίου με αφορμή την παράστασή τους!!!