Ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της σπουδαίας χορογράφου Pina Bausch, το Kontakthof, παρουσιάζει το Εθνικό Θέατρο από τις 17 Δεκεμβρίου, σε σύμπραξη με το Pina Bausch Foundation, 37 χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή του στην Ελλάδα, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, τον Σεπτέμβριο του 1988, από το Tanztheater Wuppertal.Η σκηνική αυτή αναβίωση τελεί υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση των Josephine Ann Endicott, μέλους της αρχικής διανομής του 1978 και επί χρόνια βοηθού της Pina, και του Δάφνι Κόκκινου, μέλους του Tanztheater Wuppertal και βοηθού της Pina από το 1993, σε συνεργασία με την Anne Martin — επίσης μέλος της αρχικής διανομής — και τον Scott Jennings, διευθυντές προβών του Foundation. Η παράσταση θα παρουσιαστεί στην Κεντρική Σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ με 23 ξεχωριστούς ερμηνευτές και ερμηνεύτριες από την Ελλάδα, 21 έως 55 χρόνων, που επιλέχθηκαν ειδικά για αυτή την παραγωγή.

Το Kontakthof παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1978 στην Όπερα του Wuppertal και αποτελεί ορόσημο της πρώιμης περιόδου της Bausch και κομβικό παράδειγμα της συνεργασίας της με τον σκηνογράφο και ενδυματολόγο Rolf Borzik, ο οποίος διαμόρφωσε την εικαστική γλώσσα του θιάσου εκείνα τα καθοριστικά χρόνια. Το έργο συνεχίζει να περιοδεύει μέχρι σήμερα, συχνά και με διαφορετικές γενιές: το 2000 με το «Κυρίες και Κυρίους άνω των 65 ετών» και το 2008 με εφήβους ηλικίας από 14 έως 18 ετών – κάθε φορά θέτοντας εκ νέου το ερώτημα τι σημαίνει «επαφή» σε διαφορετικές ηλικίες.

«Το Kontakthof, είχε πει η Pina Bausch, είναι ένας τόπος όπου συναντιούνται άνθρωποι που αποζητούν επαφή. Να φανερώσεις τον εαυτό σου, να τον αρνηθείς. Με φόβους. Επιθυμία. Απογοητεύσεις. Απελπισία. Πρώτες εμπειρίες. Πρώτες απόπειρες. Τρυφερότητα και ό,τι προκύπτει απ’ αυτή — αυτό ήταν σημαντικό θέμα στο έργο. [...] Να αποκαλύπτεις πτυχές του εαυτού σου, να ξεπερνάς τον εαυτό σου.” Η ίδια, άλλωστε, δεν ενδιαφερόταν “για το πώς κινούνται οι άνθρωποι αλλά για το τι είναι αυτό που τους κινεί» — τα συναισθήματα, η επιθυμία, η ανασφάλεια, η ανάγκη για επικοινωνία, η μοναξιά.